Low Cost Intelligent Automation [LCIA] is de nieuwste ontwikkeling op het gebied van continu verbeterende productiesystemen. Het biedt fabrieken in het westen de mogelijkheid om flexibel te produceren, dicht bij hun afzetmarkt en met kosten op of onder die van productie in lage lonen landen. Niet omdat ons uurloon zo laag is, maar omdat een grote variëteit aan producten slechts gemaakt wordt in de hoeveelheid die gevraagd wordt, altijd goed en op tijd geleverd. Nauwelijks voorraadkosten, inspectiekosten, reworkkosten en administratiekosten. Kleine series met een korte doorlooptijd.
LCIA is de samenvoeging van Synchronized Production Systems [SPS] en Intelligent Automation Systems [IAS] en als zodanig een optimale combinatie van mens en machine. De concepten zijn de geestelijke kinderen van Hiroshi Takeda. Een groot gedeelte van de ontwikkeling van dit systeem heeft plaatsgevonden bij Omron in Japan.
Sterke kanten
Machines hebben sterke kanten. Vooral waar het gaat om het steeds precies herhalen van dezelfde beweging. Bovendien kennen ze geen vermoeidheid, waardoor ze in hoog tempo kunnen werken. Mensen hebben ook sterke kanten. Bijvoorbeeld waar het gaat om het waarnemen van processen en het vinden en wegnemen van bronoorzaken van fouten. LCIA is de combinatie van deze sterke kanten.
In de productiecyclus beperkt het werk van de mens zich tot het uitvoeren van enkelvoudige handelingen die te kostbaar zijn om te automatiseren. Alles dat accuraat en repetitief moet worden uitgevoerd neemt de machine voor zijn rekening. Slimme tools zorgen ervoor dat enkelvoudige handelingen door de operator alleen maar juist kunnen worden uitgevoerd. Is deze ‘prevent’ oplossing niet mogelijk of noodzakelijk, dan kan gekozen worden voor de ‘detect’ variant. Hierbij krijgt de operator direct feedback over zijn acties.
Vervolgens is de lijn zodanig ingericht dat de operator materiaal en gereedschap op de best mogelijke manier krijgt aangereikt. Deze combinatie biedt de mogelijkheid de automatisering – intelligentie in het systeem – goedkoop te houden.
Haarlemmer olie?
Hebben wij hiermee het universele antwoord op alle productievraagstukken gevonden? Natuurlijk niet. De afbeelding hierboven laat zien dat LCIA geschikt is voor gemiddelde seriegrootte en productvariatie. Echt grote series blijven nog steeds het domein van productspecifieke lijnen en kleine series en stuksproductie blijven weggelegd voor universele automatisering, de robotica. Beiden zijn echter investeringsintensief.
De essentie van LCIA staat weergegeven in de figuur ‘Essentie van LCIA’. Door deze ring kan men verticaal de SPS-as denken. Deze zorgt ervoor dat de waardetoevoegende processen steeds beter en goedkoper worden. De horizontale as is die van het IAS. Accurate en repetitieve handelingen worden door de machine uitgevoerd of ondersteund. Moet er ingegrepen worden dan neemt de mens het initiatief.
OOST EN WEST
Het verschil tussen LCIA en onze westerse manier van produceren laat zich het best verklaren door het verschil in managementfocus. In de figuur ‘Hiërarchie Productie Informatie Systemen’ bevindt de Enterprise Resource Planning zich op het hoogste niveau, waarmee zo veel mogelijk bedrijfsprocessen gestuurd worden. Daaronder bevindt zich het Manufacturing Execution System dat ervoor zorgt dat de ERP informatie wordt vertaald in operatiebesturing. Weer een niveau lager vinden we de machinebesturingssystemen, waarmee de operator daadwerkelijk de lijn kan besturen. Helemaal onder in de hiërarchie staan de Gemba-systemen. Dit zijn de systemen waarmee de operators en hun directe ondersteuning op de vloer communiceren. De westerse manager focust met name op ERP-systeemniveau en dan nog voornamelijk op de resultaten. De TPS-manager (Toyota Production System) focust op real-time Gemba niveau, omdat hij ervan overtuigd is dat alles dat geld kost en geld oplevert afhankelijk is van wat er op dát moment op de werkvloer gebeurt. Ergo, de westerling reageert vooral op de (vertraagde) outputinformatie en de oosterling vooral op het proces in het hier-en-nu.
WAT KUNNEN WIJ ERMEE?
De mogelijkheden die zich met LCIA openen zijn niet mis. Het biedt fabrieken in het westen de mogelijkheid om flexibel te produceren, dicht bij hun afzetmarkt en met kosten op of onder die van productie in lage lonen landen. Niet omdat ons uurloon zo laag is, maar omdat een grote variëteit aan producten slechts gemaakt wordt in de hoeveelheid die gevraagd wordt, altijd goed en op tijd geleverd. Nauwelijks voorraadkosten, inspectiekosten, reworkkosten en administratiekosten. Kleine series met een korte doorlooptijd.
De principes zijn duidelijk en eenvoudig. Maar onderschat de weg om dit te realiseren niet. Toyota heeft er 50 jaar over gedaan om op eigen kracht zo ver te komen. En het staat of valt met de aandacht voor de enkelvoudige handelingen van de mensen die ze op de werkvloer uitvoeren. Alleen als alle medewerkers dit hebben doorgrond, onderschreven en doorleefd, zal het gaan werken zoals hier beschreven. Echte Monozukuri dus, de techniek in dienst van de mens die ermee werkt.