Facebook, Whatsapp, Instagram en Google zijn diep in ons dagelijks leven doorgedrongen. Industrie 4.0 zal een even indringende invloed hebben op onze productieomgeving.
Industrie 4.0 staat voor de grootschalige inzet van robots, voor volledig geautomatiseerd transport door de fabriek, voor het creëren van flow lijnen waar semiautomatisch wordt geproduceerd, voor kunstmatige intelligentie, voor zelfdenkende computers en nog een aantal andere nieuwe ontwikkelingen. Deze zullen het steeds eenvoudiger maken om producten te vervaardigen naar de individuele wens van de klant.
Grote gevolgen voor het personeel
Industrie 4.0 zal grote gevolgen hebben voor het personeel. Medewerkers zullen minder handwerk verrichten en veel meer worden ingezet om processen in de gaten te houden en om de productie nog efficiënter in te richten.
Hier hoort ook een andere organisatievorm bij. Veel bedrijven zijn nog steeds zijn ingedeeld volgens een functionele taakverdeling, zoals die meer dan een eeuw geleden is bedacht door Frederic Winslow Tayler. Er zijn afdelingen voor inkoop, logistiek, productie, onderhoud, service, verkoop, financiën, enzovoort. Dit ouderwetse model – het silo model – maakt de communicatie in het bedrijf enorm ingewikkeld en inefficiënt.
De toekomst zit in minibedrijfjes
De toekomst is aan ondernemingen die zijn opgedeeld in minibedrijfjes, waarin alle functionele specialismen zijn geïntegreerd. De verantwoordelijkheid voor technisch-inhoudelijke zaken, voor standaardisatie en voor de te behalen marge ligt bij de manager, maar die voor de uitvoering ligt bij de personen die zijn aangewezen voor specifieke taken. In dit geïntegreerde model – ook wel matrixmodel genoemd – is heel overzichtelijk welke taken er moeten worden uitgevoerd, waar de kosten worden gemaakt en waar de winsten worden gegenereerd, en wie bijdraagt aan het succes van de unit en wie niet. Er ontstaat veel flexibiliteit omdat bij problemen direct kan worden ingegrepen op alle gebied, en de medewerkers voelen zich gezien en gehoord omdat er snel wat met hun ideeën wordt gedaan.
Deze organisatiestructuur vraagt om een nieuwe managementfilosofie: Monozukuri, de kunst van het doen met aandacht. Deze richt zich zowel op de toeleveranciers als op de medewerkers.
Om met de eerste te beginnen: een goede relatie met de toeleveranciers is een absolute voorwaarde om probleemloos te produceren. Ook als de productie perfect loopt, zal het eindproduct toch niet voldoen als de grondstoffen en halffabricaten niet goed zijn.
Zoals de productiemedewerkers iedere dag leren van de door hen aangestuurde processen, zo moet ook de toeleverancier dit doen. Het bedrijf dat het eindproduct maakt, moet zich dan ook actief bezighouden met procesverbeteringen en de continue opleiding van de medewerkers van zijn toeleveranciers. Dit kan als de inkopers geen aparte afdeling vormen, maar integraal onderdeel zijn van een productiecel (minibedrijf binnen de onderneming), zodat dagelijkse één op één, directe terugkoppeling met de toeleveranciers plaats kan vinden.
Van de medewerkers van het bedrijf moeten we verlangen, dat zij zich volledig focussen op het foutloos vervaardigen van het eindproduct. Hiervoor is in de eerste plaats vertrouwen in het management nodig. Managers moeten het vertrouwen van hun medewerkers verdienen en zien te behouden. Dit kan alleen als zij zich dagelijks laten zien en concreet iets doen met de verbeterideeën die het personeel aandraagt.
Hoe Hitozukuri helpt
Om dit alles voor elkaar te krijgen, verdient het aanbeveling om een programma van dagelijks leren op te zetten. Binnen de Monozukuri filosofie noemen we dat Hitozukuri. Zo’n programma is heel praktisch. Het is een combinatie van het dagelijks doornemen van de belangrijkste productie facts & figures, en dagelijkse bespreking en oplossing van problemen.
Zoals Confucius zei: ‘vertel het me en ik zal luisteren, laat het me zien en ik zal kijken en laat het me doen en ik zal leren’.
Meer informatie?
Bij vragen over de mogelijkheden, kun je me bereiken:
Steven Blom: 06 – 5316 4940 en steven.blom@blomconsultancy.nl